BBM3410SATU2020: TAKSONOMI STRATEGI KOMUNIKASI OLEH DORNYEI & SCOTT (1997)

TAKSONOMI STRATEGI KOMUNIKASI OLEH DORNYEI & SCOTT(1997)

Strategi Pengekalan atau Pengurangan

1.       Pengabaian/Peninggalan mesej

2.       Pengelakan topik

Achievement or Compensatory Strategies

Pencapaian atau Strategi Pampasan

3.       Parafrasa (Circumlocution)

4.       Penghampiran

5.       Penggunaan perkataan semua tujuan

6.       Cipta perkataan baharu (Word-coinage)

7.       Penstrukturan semula/Penggunaan kaedah bukan bahasa (Use of non linguistic means)

8.       Terjemahan literal

9.       Pengantarabangsaan

10.   Pertukaran kod

11.   Meminta pertolongan, penjelasan, pengesahan atau membuat tekaan/Appeal for help Stalling

Stalling or Time-gaining Strategies

Penangguhan atau Strategi Tambahan Waktu

12.   Penggunaan perkataan yang tiada makna/Use of fillers/strategi penanda (hesitation devices)

Taksonomi strategi komunikasi oleh Dornyei & Scott (1997) (Rajah 7) mempunyai 12 taksonomi dalam strategi komunikasi iaitu pengabaian atau peninggalan mesej, pengelakan topik, penukaran mesej, penghampiran, penggunaan perkataan semua tujuan, penciptaan perkataan baharu, penstrukturan semula atau penggunaan kaedah bukan bahasa, terjemahan literal, pengantarabangsaan, pertukaran kod, meminta pertolongan/penjelsan/pengesahan atau membuat tekaan dan akhir sekali penggunaan perkataan yang tiada makna atau strategi penanda. Menurut Dornyei & Scott (1997), kesemua taksonomi strategi komunikasi dibahagikan kepada tiga bahagian iaitu strategi pengelakan, pencapaian, atau strategi pampasan dan penangguhan atau strategi tambahan waktu. Hal ini dapat diasingkan dengan strategi langsung, strategi tidak langsung dan strategi interaksi.

                Taksonomi Strategi Komunikasi Dornyei & Scott (1997) seterusnya ialah peninggalan mesej yang memberi maksud meninggalkan mesej atau berhenti di tengah-tengah ayat manakala pengelakan topik merujuk kepada pengelakan menulis sesuatu topik oleh kerana tidak tahu sesuatu perkataan. Penukaran mesej merujuk kepada [enukaran mesej asal dengan mesej baharu oleh sebab kekurangaan kosa kata manakala penghampiran ialah penggunaan perkataan yang mempunyai semantic yang hamper sama dengan perkataan sasaran. Taksonomi seterusnya ialah penggunaan perkataan semua tujuan bermaksud penggunaan item leksikal umum untuk menggantikan perkataan yang lebih tepat atau pun spesifik manakala ciptaan perkataan baharu merupakan ciptaan perkataan yang tidak terdapat dalam leksikal bahasa sasaran. Penstrukturan semula pula ialah peninggalan mesej yang disebabkan oleh kekangan bahasa, menyambung mesej dengan mengubah daripada struktur asal ayat. Terjemahan literal merupakan terjemahan sesuatu perkataan, frasa atau struktur sesuatu bahasa kepada bahasa sasaran. Seterusnya, pengantarabangsaan merujuk kepada bahasa lain dari bahasa ibunda dan diubah suai secara fonologi atau morfologi kepada bahasa sasran dan penukaran kod bermaksud penggunaan perkataan atau frasa daripada bahasa lain dalam penulisan. Penggunaan perkataan yang tiada makna atau strategi penanda digunakan apabila seseorang itu menggantikan perkataan dengan apa juga perkataan atau pun bunyi yang tidak mempunyai makna.

                Merujuk kepada strategi komunikasi oleh Tarone (1977), Faerch & Kasper (1983), Johnstone (1989) dan Dornyei & Scott (1997) mendapati bahawa terdapat penambahbaikan dan dicadangkan dengan strategi yang baharu. Oleh itu, kajian ini telah merujuk strategi komunikasi di atas dan menambah pendekatan strategi komunikasi yang bharu. Pendekatan strategi komunkasi yang baharu ini telah dibuktikan dengan kajian dalam buku ini. Pendekatan strategi yang baharu merujuk kepada singkatan penafian/percanggahan, persoalan, perujukan, imaginasi dan kesopanan. Enam strategi ini tidak terdapat dalam strategi komunikasi oleh Tarone (1977), Faerch & Kasper (1983), Johnstone (1989) dan Dornyei & Scott (1997). Pendekatan strategi komunikasi ini dilihat bersesuaian dengan kajian yang dilakukan.

               Menurut Normaliza Abd Rahim (2019), pendekatan strategi komunikasi oleh Dornyei & Scott (1997) dibahagikan kepada tiga bahagian iaitu strategi pengelakan, pencapaian atau strategi pampasan dan penangguhan atau strategi tambahan waktu. Pengasingan ini membolehkan kita membezakan dengan strategi yang lain. Strategi ini penting untuk mengelakkan daripada menulis sesuatu topik sekiranya tidak mengetahui sesuatu perkataan. Melalui penghampiran. Perkataan yang semantiknya sama dengan perkataan sasaran boleh digunakan. Penggunaan item leksikal umum untuk menggantikan perkataan yang lebih tepat boleh digunakan. Selain daripada itu, melalui penstrukturan semula, peninggalan mesej disebabkan kekangan bahasa, menyambung mesej dengan mengubah daripada struktur asal ayat juga boleh digunakan.

Rujukan :
Kajian Wacana dan Strategi Komunikasi Teori dan Aplikasi(2019). Normaliza Abd Rahim. Terengganu : Universiti Malaysia Terengganu.